منبع: «رشد آموزش فنیوحرفهای و کاردانش»
فصل‌نامه رشد آموزش فنیوحرفهای و کاردانش یکی از مقاله‌های جدیدترین شماره خود را به موضوع الگوی آموزش ترکیبی، مبتنی بر ترکیب آموزش چهره به چهره حضوری با آموزش الکترونیکی و مجازی، اختصاص داده است.
مقاله «الگوی آموزش ترکیبی برای رفع چالش به‌کارگیری فناوری» توسط
کامران شاه‌ولی کوه‌شوری و پرستو فلاحی نوشته شده است.
در تعریف یادگیری ترکیبی آمده است: «یادگیری ترکیبی به معنای ادغام محیط‌های یادگیری مختلف در یکدیگر است و همچنین می‌تواند به معنای ترکیب روش‌ها، فنون یا منابع اطلاعاتی و به کارگیری آن‌ها در یک محیط یادگیری معنی‌دار، که به‌طور تعاملی و دوسویه است، باشد. تأکید
بر عنصر انسانی به‌عنوان عنصر حیاتی در کنار عناصر الکترونیکی در نظام یادگیری ترکیبی، می‌تواند یک راهبرد کاربردی در تعلیم‌وتربیت به حساب آید.»
در ادامه می‌خوانیم: «یادگیری ترکیبی برای یادگیرندگان و معلمان یک محیط یادگیری و تدریس مؤثرتر را فراهم می‌کند تا یادگیرندگان بتوانند فعالیت‌هایی را که متناسب با سرعت شخصی سطح و سبک آن‌ها در یادگیری است انتخاب و با استدلال و اعتمادبه‌نفس بیشتری عمل کنند.
آن‌ها همچنین می‌توانند در تصمیم‌گیری، تفکر خلاق و تفکر انتقادی تواناتر شوند و در زمینه حل مسائلی که در یادگیری و زندگی واقعی با آن‌ها مواجه‌اند، به تحقیق و اکتشاف بپردازند. علاوه بر آن معلم می‌تواند به‌عنوان تسهیل‌کننده، سرپرست یا دستیار باشد که فعالیت‌های
یادگیری را مدیریت و سازمان‌دهی می‌کند.»
مدل‌های مختلف یادگیری ترکیبی که در این مقاله به آن اشاره شده عبارتند از:
1. یادگیری مهارت‌محور
2. یادگیری نگرش‌محور
3. یادگیری شایستگی‌محور
متن کامل این مقاله را می‌توانید در فصل‌نامه رشد آموزش فنیوحرفهای و کاردانش، شماره 35، تابستان 1393 مطالعه کنید.