در «رشد آموزش زمین‌شناسی»
سوخت‌های فسیلی از جمله منابع مهم تولید انرژی در صنعت به‌شمار می‌روند که به‌طور عمده شامل نفت، گاز طبیعی و زغال‌سنگ‌اند. کیانا کیا‌رستمی دانشجوی دکترای دانشگاه آزاد در مقاله‌ای که در فصل‌نامه رشد آموزش زمین‌شناسی منتشر شده به سوخت
فسیلی زغال‌سنگ و پیامدهای زیست‌محیطی آن پرداخته است.
درباره خاستگاه و چگونگی پیدایش زغال‌سنگ می‌خوانیم: «زغال‌سنگ یکی از سوخت‌های فسیلی است که از تجمع و دفن‌شدن باقیمانده گیاهان در زیر رسوبات در اعصار کهن و در حوضه‌های رسوبی کم‌عمق حاصل شده است. از کهن‌ترین لایه‌های بسیار نازک زغالی که از بازمانده‌های گیاهان
نخستین و جلبک‌های محیط‌های دریایی هستند، زغال‌سنگ آنتراسیت در میشیگان را می‌توان نام برد. اما پس از پیدایش گیاهان در خشکی کهن‌ترین زغال‌سنگ مربوط به دونین میانی و پسین در قزاقستان است.»
نویسنده مقاله پس از پرداختن به حوضه‌های زغال‌دار ایران و ویژگی‌های اصلی رخساره‌های زغال‌دار ایران به کاربردهای زغال‌سنگ اشاره کرده که عبارتند از:
* تولید گاز هیدروژن
* سوخت هواپیما
* تولید قطران
* تولید کربن فعال
* واکس‌های صنعتی
* گل حفاری
* تولید سرامیک‌های نسوز و ....
در بخشی دیگر از مقاله به آثار زیست‌محیطی سوزاندن زغال‌سنگ پرداخته شده است: «زغال‌سنگ به‌عنوان سوخت، بیشترین تأثیر را در آلودگی محیط‌زیست به‌خصوص هوا دارد. از میان این آثار، مهم‌ترین اثر زیست‌محیطی تولید دود CO2 است و به همین دلیل زغال‌سنگ را کثیف‌ترین سوخت
فسیلی می‌دانند. از گازهای مضر دیگر گاز SO2 است که در اثر سوختن گوگرد زغال‌سنگ و ترکیب با اکسیژن هوا به‌وجود می‌آید.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش زیست‌شناسی، شماره 77، تابستان 1393 منتشر شده است.