آشنایی با اصول بازی‌درمانی در «رشد تربیت‌بدنی»
بازی‌درمانی به‌عنوان تکنیک درمان مشکلات کودکان در دنیای امروز تجلی پیدا کرده است. یکی از مقالات جدیدترین شماره فصل‌نامه رشد آموزش تربیت‌بدنی به این موضوع اختصاص دارد.
بازی‌درمانی مقاله‌ای است به قلم شهدخت بهرام و سید علی‌اصغر خاتمی. آن‌ها در تعریف بازی‌درمانی آورده‌اند: «بازی‌درمانی روشی است که به یاری کودکان پرمشکل می‌شتابد تا بتوانند مسائل خود را به دست خویش حل کنند و در عین حال نشان‌دهنده این واقعیت است که بازی برای
کودک همانند یک وسیله طبیعی است، با این هدف که او بتواند، خویشتن و همچنین ویژگی‌های درون خود را بشناسد و به آن عمل کند. در بازی‌درمانی به کودک فرصت داده می‌شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز دهد و آن‌ها را به نمایش بگذارد.»
انواع بازی‌درمانی عبارت‌اند از:
1. بازی‌درمانی مستقیم
2. بازی‌درمانی غیرمستقیم
نویسندگان مقاله بعد از اشاره به اصول بازی‌درمانی به موقعیت مناسب برای اجرای این روش پرداخته‌اند. «بازی‌درمانی معمولاً در کلینیک‌های مشاوره و درمانی که مجهز به اتاق بازی کودک است، انجام می‌گیرد. در این اتاق‌ها فضای مناسب و اسباب‌بازی‌های مناسب برای بازی قرار
داده می‌شود. اما در هر حال بازی‌درمانی را در هر مکانی که مجهز به یک سری وسایل مورد نیاز برای بازی باشد که رفتار عمل کودک را محدود ننماید، می‌توان انجام داد. این روش گاه در مهدکودک‌ها و مدارس نیز ممکن است انجام شود.»
به گفته نویسندگان مقاله انواع اختلالاتی را که ریشه در احساسات و هیجانات کودک، سازگاری او با محیط و ... دارد، می‌توان با این روش درمان کرد. افسردگی کودکان، ترس‌های کودکان، مشکلات رفتاری که ریشه اضطرابی دارد، شب‌ادراری، ناخن جویدن، دروغ گفتن، پرخاشگری و ... را
می‌توان با استفاده از این روش درمان کرد.
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش تربیت بدنی، شماره 51، تابستان 1393 منتشر شده است.